Bitter Blended เศษหนึ่งส่วนเศร้า
Bitter Blended เศษหนึ่งส่วนเศร้า
เรื่อง Marry D. Minor
สำนักพิมพ์ P.S.
“Bitter Blended เศษหนึ่งส่วนเศร้า” บันทึกชีวิตของผู้หญิงที่เติบโตมาพร้อมบาดแผลทางใจ มีความรู้สึกผิดเป็นอัตราเร่งในสมการความเศร้า เดินเหยียบย่ำเศษแก้วแหลมคมกลางพายุระลอกแล้วระลอกเล่า โดนโลกบีบให้โคจรเข้าหากลุ่มก้อนของความทรมานซ้ำๆ และรู้สึกอยู่เสมอว่าชีวิตไม่เคยเป็นของเรา
จับตาดู ชิ้นส่วนของความอัปลักษณ์หลายรูปร่างในใจกำลังบรรจงเรียงตัว นั่นไม่ใช่หลักฐานของความพ่ายแพ้ที่คุณต้องหันหน้าหนีด้วยความรังเกียจ แต่เป็นหลักฐานของเมล็ดพันธุ์ไม่สมประกอบที่ค่อยๆ งอกเงย แห้งเหี่ยวผลิบานตามฤดูกาล
เงี่ยหูฟัง ท้องฟ้าผืนใหญ่นั่นกำลังห่มคลุมเราไว้ด้วยเพลงเศร้าเคล้ากลิ่นดินฝน เราจะร่ายรำอย่างทุรนทุรายเพื่อเดินทางขึ้นไปรวมหลอมกับจักรวาลอันมืดมิด เราจะศรัทธาในการคลำทางหาแสงสว่างแม้เป็นเพียงประกายระริบหรี่
ตั้งใจจดจำ ต่อให้ในหนึ่งชีวิตเราจะต้องก้าวผ่านการพังทลายของสิ่งที่สร้างมากับมืออีกกี่หน จงเชื่อมั่นว่าทุกครั้งที่มันพังครืน การเกิดใหม่จะตามมาเสมอ
บางส่วนจากในเล่ม
เหยาะน้ำตาเก็บไว้ในขวดโหล เอาไปลอยแม่น้ำ ท่ามกลางความทรงจำที่ลบเลือน เจ็บปวดเล่นวนซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่จางตาม ชิ้นส่วนความรู้สึกบางๆ ทำหน้าที่ตามแต่จะขุดกลับมามอง
ดำเนินไปบนความไม่รู้ ก่อร่างสร้างตัวที่ผ่านมาเป็นเพียงที่มาที่ไป ไม่มีใครตอบได้ว่าจะพาไปสู่หนไหน ความทรงจำชนิดที่เหมือนว่าเล่นกับเปลวไฟ เอามือพัดผ่านไปมาไม่รู้สึกถึงความร้อน แต่จี้โดนนานๆ เจ็บปวดเสียนี่กระไร ตัวตนที่เป็นอยู่เป็นเพียงอัตลักษณ์สมมติ ป้ายแปะความอ่อนแอเก่าเก็บเป็นหน้าตาแผลเก่าแผลใหม่ผสมกัน เนียนบ้างไม่เนียนบ้างเท่าที่พอจะซ่อนไว้ได้ ให้สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่พอจะดูได้ ภายใต้ฉากบังหน้าตามอุดมคติที่คิดว่าควรจะเป็น
.
ทุกวันคือการตื่นขึ้นมาใช้ชีวิตแบบ auto-pilot
ถึงใจจะพังแต่ร่างกายและความรับผิดชอบยังต้องอยู่
เพราะโลกทั้งใบไม่ได้หยุดหมุนมามองความเศร้าของเรา
.
ความเจ็บปวดที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่ายิ่งเพิ่มความหงุดหงิดใจ
เพราะไม่อาจรู้ได้เลยว่ามันมีที่ทางมาจากไหน
ปล่อยและวางไว้ตรงกลางถล่มความคิดที่ขมวดเป็นก้อนย้ำคิดย้ำทำ
บีบย่ำลงไปเหยียบลงลงอยู่ในใจ
ข้างในจะพังแต่ข้างนอกไม่เห็นมีอะไรขยับหรือดูต่างออกไปเลย
ที่นี่มีแต่ความเงียบและว่างเปล่าขาดหายที่ฉายภาพชัดที่สุดในสมองที่ฟังก์ชั่นอย่างไม่เป็นปกติเหมือนใครใครเขา
ขดม้วนความเจ็บปวดให้ลึกลึกลับลงไปในตัวตนที่พร่าเลือน
.
ความเศร้าที่บาดลึกลงทุกวันกัดกินเข้ามาช้าๆ ไม่ให้ซุ่มให้เสียง
แนบเนียนไปกับความเจ็บปวดในชีวิตประจำวันจนแยกไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไร เสียใจกับอะไรก่อนหลังดี
.
“ฝันร้ายสะท้อนว่าไม่มีอะไรจริงเลย ตัวตนที่เป็นเมื่อลืมตาตื่น แท้จริงแล้วคือก้อนพลังของความเกลียด ความแค้น ความน้อยใจ ในรูปแบบที่อัปลักษณ์จนเราไม่กล้ามอง โรคซึมเศร้าพาเรามานอนแอ้งแม้งท่ามกลางความอัปลักษณ์หลายรูปร่างในใจ หลายครั้งมันอัปลักษณ์เกินไป และใช่ ฉันแตกสลาย ตัวตนละลายลง แต่ทำได้เพียงนอนหงายหายใจเบาๆ ดื้อดึงด้วยความหวังที่เหลืออยู่ลิบๆ ว่าวันนึงตัวตนที่พังครืนลงมาตรงหน้า คงพอแปะตัดกลับมาให้เห็นเป็นรูปเป็นร่างได้บ้างสักหน่อย”
.
ฉันส่องกระจกแล้วถามตัวเองว่ามาทำอะไรที่นี่ ฉันดูไม่พยายามเลยหรอ ที่ผ่านมามันเป็นแค่คำโอดครวญของคนที่เศษเสี้ยวหักเป็นท่อนเล็กท่อนใหญ่ใช่ไหม ไม่มีใครเห็นหรอว่าฉันพยายามสู้กับมันแทบตาย ฉันไปหาหมอไม่เคยขาด กินยาครบตลอด แต่มันก็ยังเป็นแบบนี้
เขาว่ากันว่าอาการป่วยก็ส่วนหนึ่ง แต่คนไข้ต้องหัดคิดเองบ้าง จะโทษทุกอย่างว่าเป็นเพราะป่วยอย่างเดียวมันไม่ถูก
ฉันไม่รู้ว่าต้องทำความเข้าใจประโยคนี้ยังไง ความป่วยทำให้ฉันแยกไม่ออก อะไรคือนิสัย อะไรคืออาการป่วย ตอนไหนที่มันคือข้ออ้าง ตอนไหนที่มันคือเรื่องจริง
___
ข้อมูลหนังสือ
• Bitter Blended เศษหนึ่งส่วนเศร้า
• ผู้เขียน: Marry D. Minor
• ภาพประกอบ: auracherrybag
• จำนวน: 224 หน้า ขนาด 12x16.5 cm
• ราคา: 240 บาท
• พิมพ์ครั้งที่ 1 — เมษายน 2565
• ISBN: 9786168166451