B2S หนังสือ ศาสตร์ของความจดจ่อ
คุณเปิดแล็ปท็อปขึ้นมา เปิดไฟล์งานที่จะแก้ มีแจ้งเตือนว่าหัวหน้าส่งอีเมลมา
คุณหาไฟล์งานที่หัวหน้าต้องการ แล้วก็เจอไฟล์ที่คิดไว้ตั้งแต่เมื่อคืนว่าจะทำ
พอรู้ตัวอีกทีหัวหน้าก็โทร.ถามว่าเมื่อไหร่จะส่งไฟล์ให้ และงานแรกที่คุณตั้งใจทำก็ถูกลืม
การทำงานหลายๆ อย่างไปพร้อมๆ กันไม่มีจริง คุณอาจคิดว่าตัวเองสามารถตอบอีเมล
รับโทรศัพท์ ตอบแชตไปพร้อมๆ กันได้ และคุณก็คิดว่าตัวเองทำอะไรได้มากขึ้น
คุณสามารถควบคุมสมาธิจดจ่อของตัวเองได้ แต่เปล่า คุณไม่เคยทำได้เลย
จะโทษคนที่เดินมาชวนคุย เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น หรือแชตที่เด้งขึ้นมาดีล่ะ
ที่จริงแล้วการหลุดโฟกัสนั้นเป็นเรื่องธรรมดาอย่างยิ่ง และมันมีข้อดีด้วยซ้ำ
วันที่เราถูกขัดจังหวะบ่อยๆ กลับกลายเป็นวันที่เราทำงานได้เยอะและมีประสิทธิภาพกว่าเดิม
แต่วันที่เราจดจ่อโดยพยายามไม่ออกนอกลู่นอกทาง กลับเป็นวันที่ทำงานได้แย่ลง
ถ้าเปรียบสมองเหมือนถังน้ำ หลังจากคุณได้พักเต็มที่ มันเหมือนถังที่มีน้ำเต็ม
พอทำงานไปน้ำก็จะลดลงเรื่อยๆ และหากคุณฝืนทำงานต่อทั้งที่ทรัพยากรของคุณหมดแล้ว
งานของคุณจะสะดุด เหมือนรถที่น้ำมันหมด หรือถังน้ำที่ว่างเปล่า
คุณต้องเติมมันให้เต็มใหม่อีกครั้ง
คุณอาจคิดว่าสามารถควบคุมสมาธิของตัวเองได้ ไม่จริง มันอยู่สุดมือเอื้อม
ดูเหมือนยิ่งพยายามจดจ่อมากเท่าไหร่ คุณก็ยิ่งหลุดโฟกัสมากเท่านั้น
เกิดอะไรขึ้นกันแน่ และมีวิธีไหนบ้างที่จะทำให้คุณจัดการปัญหานี้ได้
ในโลกที่ทุกคน ทุกแอป ทุกสิ่งแวดล้อมล้วนจัดจ้านและต้องการความสนใจจากคุณ
เรื่องใหญ่ที่ต้องให้ความสำคัญมากที่สุดก็คือความสนใจจดจ่อของตัวเองนี่ละ!