หมอประเสริฐแนะนำ นิทาน จอมขโมยจอ
นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ แนะนำ
จอมขโมยจอ
น้านกฮูกแปล
กลับมาหนังสือลายหูลายตา ตัวละครและฉากหลังละลานตาหน้าตื่นใจ เล่มบางแต่เยอะ คุ้ม🤣
ปิด รร ยาวนาน เด็กๆจมกับจอ บ้างเรียนออนไลน์ บ้างพ่อแม่วุ่นจนเผลอ อย่ากระนั้นเลยส่งจอมขโมยจอไปกินให้หมดดีมั้ย
เวลาเด็กๆมองภาพเหล่านี้จะเห็นเหมือนกันหรือไม่ คำตอบคือไม่ เด็กร้อยคนเห็นร้อยอย่าง บางคนเห็นตัวเอกของเรื่องได้ง่าย แต่บางคนไม่เห็นโดยง่าย ตัวตนของเด็กแต่ละคนจะเป็นตัวกำหนดว่าใครเห็นอะไร แล้วตัวเองเป็นแบบไหน
เด็กๆดูรูปเหล่านี้ตามโครงสร้าง Hermeneutic circle มองทั้งหมด เจาะเข้าไป ถอยออกมา มองทั้งหมดรอบที่ 2 ซูมเข้าไป ถอยออกมา … ไปเรื่อยๆ โห คุ้ม (Maria Nikolajeva& Carole Scott . How Picturebooks Work 2006.)
เด็กบางคนยังไม่มีตัวตน บางคนมีแล้วแม้ว่าจะเพิ่งมี การดูรูปในนิทานก่อนนอนเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่นำไปสู่การตระหนักรู้ในตัวเอง - self actualization ของตนเองตามแนวคิดของคาร์ล โรเจอร์ เคอร์ท โกลด์สไตน์ และอับราฮัม มาสโลว์
========================
จุดเด่นของนิทานเรื่องนี้
• ทักษะทางสังคม การอยู่ร่วมกับผู้อื่น
• พัฒนาความฉลาดทางดิจิทัล (Digital intelligence)
เรื่องย่อ : สแนฟเฟิล เก็บจอได้โดยบังเอิญ เธอสงสัยว่าจอนั้นมีอะไรพิเศษจึงทำให้สัตว์ในเมืองต่างติดหนึบอยู่กับหน้าจอ เธอลองกัดและเคี้ยวจอนั้นดู จากนั้นก็กินจออื่น ๆ อีกมากมาย แล้วสแนฟเฟิลก็ได้พบกับแม็กซ์ ทั้งคู่เล่นด้วยกันอย่างสนุกสนานโดยไม่ต้องอยู่กับหน้าจอ ระหว่างนั้น ชาวเมืองต่างออกตามหาว่าใครมาขโมยจอของพวกเขาไป พวกเขาจะจัดการกับสแนฟเฟิลอย่างไรนะ
