ละลายใจเจ้าพ่อ นามปากกา สวีทพาสเทล (มือ1สภาพเก่าตามกาลเวลา)

วัวแก่ยังชอบกินแต่หญ้าอ่อน แล้วถ้าคุณพ่อสุดหล่อจะพบรักกับเด็กสาวที่อุปการะบ้าง ก็คงจะไม่แปลกใช่ไหม?
เอลนัลโด มาสโซโล มหาเศรษฐีเจ้าพ่อธุรกิจอัญมณีผู้เย็นชา ได้รับอุปการะเด็กสาวคนหนึ่งไว้โดยมีพันธสัญญาว่า เมื่อเธออายุครบยี่สิบปีเธอจะต้องไปอยู่ที่วิลล่าของตระกูลมาสโซโลและเป็นคนของตระกูลมาสโซโลจนกว่าจะเรียนจบมหาวิทยาลัย ทว่ากลับมีความลับบางอย่างที่เด็กสาวในอุปการะไม่เคยทราบ นั่นคือเธอเป็นรักแรกพบของเอลนัลโดตั้งแต่ห้าปีที่แล้วมา จนทำให้ชายหนุ่มต้องหาวิธีเพื่อให้มีสิทธิ์ในชีวิตของเธอ
นีรกมล คิดมาตลอดว่าคุณพ่ออุปถัมภ์ของเธอคือสุภาพบุรุษมาสโซโลผู้เย่อหยิ่ง การได้พบหน้ากันไม่กี่ครั้งก่อนที่เธอจะย้ายเข้ามาอาศัยในวิลล่าส่วนตัวของเอลนัลโดนั้นมีแต่ความห่างเหิน แต่วันแรกของการเผชิญหน้าตามพันธสัญญาก็แทบจะพลิกทุกอย่างไปหมดสิ้น เพราะเอลนัลโดนั้นออกมาต้อนรับโดยไม่สวมเสื้อผ้า เผยให้เห็นแผงอกแน่นตึงกับหน้าท้องที่เต็มไปด้วยลอนกล้าม แล้วสาวน้อยที่เพิ่งก้าวขาออกจากโบสถ์อย่างเธอจะรับมือทันได้อย่างไร นี่มันยังไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วยซ้ำ ทำไมคุณพ่ออุปถัมภ์ถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้!

“จูบฉันสิสาวน้อย เธอทำได้ไม่ใช่เหรอ...เหมือนเมื่อคราวที่แล้ว...ที่เรา...”
“ฉัน...ทำไมได้”
“เธอทำได้ ฉันรู้นีรา”
จบคำนั้นสัมผัสนุ่มนวลดุจกำมะหยี่ก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นรุกเร้า ขบเม้มสลับดูดดึงที่ริมฝีปากทั้งบนและล่างอย่างเท่าเทียมกัน นีรกมลหอบหายใจสะท้าน เมื่อชายหนุ่มแทรกลิ้นร้อนจัดเกี่ยวกระหวัด ยั่วเย้า และท้าทายให้เธอทำอย่างเดียวกัน
“ทำไมคุณถึงชอบจูบผู้หญิงคะเอลนัลโด”
เธอถามเสียงเบา ซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอแข็ง ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง
“ทำไมเธอถึงคิดอย่างนั้น”
“ก็คุณจูบฉันตั้งหลายครั้ง”
“ฉันไม่ชอบจูบผู้หญิงหรอก”
เอลนัลโดยอกย้อน มือร้อนลูบไล้อย่างแผ่วเบาที่แผ่นหลังของเธอ
“ฉันชอบจูบเธอต่างหากล่ะ...นีรา...เธอคนเดียว”